έχω κι εγώ την πετριά όπως πολλοί Ελληνες να κανω τις σκέψεις μου στίχους, σήμερα αφιερώνω σε όλους εμάς λίγα τετράστιχα!!!

            ΣΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ

Σκυμμένος πάνω στα χαρτιά

Τις σκέψεις σου αραδιάζεις

Και κάθε σου κρυφό καημό

Απ’ την ψυχή σου βγάζεις

Δίνεις στο άψυχο χαρτί

Ζωή, φως, την ελπίδα

Με την δική σου υπογραφή

Ταυτότητα, σφραγίδα

Χαρίζεις με τους στίχους σου

Χαμόγελο ή πόνο

Και πέρα δώθε σεργιανάς

Παρέα με το χρόνο

Μα τη φωνή σου ποιητή

Την παίρνει τ’ αεράκι

Κι έχεις – με πίκρα ομολογώ-

Μια θέση «τιμής ένεκεν»

            Εις το Μοναστηράκι