Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΛΥΝΟΝΤΑΙ!!!!

Κάποτε ένας Κινέζος μαθητής ρώτησε τον δάσκαλό του:

«Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον Παράδεισο και στην Κόλαση;»
Ο δάσκαλος του απάντησε: «Πολύ μικρή, ωστόσο έχει μεγάλες συνέπειες.
Έλα θα σου δείξω την Κόλαση»...

Μπήκαν σε ένα δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων κάθοταν γύρω από μια
τεράστια χύτρα γεμάτη ρύζι. Όλοι όμως έμοιαζαν απελπιστικά πεινασμένοι.

Ο καθένας είχε από ένα παράξενο κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με
προσοχή κι έφτανε ως τη χύτρα.
Κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι που δεν μπορούσαν να το
φέρουν στο στόμα τους. Η πείνα και η ταλαιπωρία ήταν φοβερή.

«Έλα» είπε μετά ο δάσκαλος. «Τώρα θα σε πάω στον Παράδεισο».
Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο,
πανομοιότυπο με το πρώτο, υπήρχε η ίδια χύτρα ρυζιού, οι ίδιοι άνθρωποι και τα ίδια περίεργα κουτάλια. Εκεί όμως όλοι έμοιαζαν πραγματικά ευτυχισμένοι.

«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής. «Γιατί εδώ είναι όλοι ευτυχισμένοι,
ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι, τη στιγμή που όλα είναι
ίδια και πανομοιότυπα;»

Ο δάσκαλος χαμογέλασε και απάντησε:

«Εδώ έμαθαν να ταΐζουν ο ένας τον άλλον.....»

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2013

Αγαπημενες κωμωδίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.

 Μερικές απο τις αγαπημενες μου ταινιες που με κανουν να ξεχναω καθε μου στεναχωρια!!!

Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες

Δυο φιλήσυχα και φοβισμένα ανθρωπάκια καλούνται να υπερασπιστούν την τιμή της οικογένειάς τους και να διαιωνίσουν μία άλογη και σουρεαλιστική βεντέτα.

Ο ζηλιαρόγατος

Μία σειρά από μπερδέματα και παρεξηγήσεις, υποκινούμενα και από τον σινεφίλ κουμπάρο Βαγγέλη Πρωτόπαππα, οδηγούν τον Βασίλη Λογοθετίδη να είναι πεπεισμένος πως τον απατάει η γυναίκα του,Ίλια Λιβυκού.

Η κόμισσα της φάμπρικας

Ένας αστυνομικός στο ίδιο σπίτι με έναν κομμουνιστή και έναν λωποδύτη! Επίσης έχουν όλοι το ίδιο όνομα λόγω συγγένειας...

Η θεία από το Σικάγο
Η Γεωργία Βασιλειάδου επιστρέφει από το Αμέρικα για να παντρέψει τις ανιψιές της χρησιμοποιώντας ανορθόδοξες μεθόδους.
Αξέχαστη Ατάκα: "Αλάνθαστο το κανάτι"


Τα κίτρινα γάντια

Ο υπερβολικά καχύποπτος Νίκος Σταυρίδης κατασκοπεύει τη σύζυγό του, Μάρω Κοντού, ενώ τεράστιο ρόλο παίζει ένα ζευγάρι κίτρινα γάντια.
Αξέχαστη ατάκα: "Πορτοκαλάδα θέτε; Από πορτοκάλια;" από τον Γιάννη Γκιωνάκη.


Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

σαν σήμερα.....πεθανε ο πιο διασημος φυλακισμενος όλων των εποχων

Ποιος ήταν ο άνθρωπος με το σιδηρούν προσωπείο;




.Μέχρι σήμερα, η ταυτότητά του παραμένει ένα άλυτο μυστήριο.
Σιδερένια μάσκα
Κανένας δεν ξέρει με σιγουριά το όνομα του κρατουμένου, που πέρασε σχεδόν 40 χρόνια στη φυλακή, με καλυμμένο το πρόσωπό του. Όλοι όμως τον γνωρίζουν ως τον άνθρωπο με το Σιδηρούν Προσωπείο, ή τον άνθρωπο με τη Σιδερένια Μάσκα.
Ήταν ακόμη μια μεγάλη επιτυχία του ευφάνταστου Γάλλου συγγραφέα Αλέξανδρου Δουμά, ή ο ήρωας υπήρξε πραγματικό πρόσωπο και μάλιστα δίδυμος αδερφός του βασιλιά Λουδοβίκου του 14ου;
Το επικρατέστερο όνομα για τον μυστηριώδη φυλακισμένο είναι το γαλλικό Eustache Dauger. Συνελήφθη το 1669 ή 1670 και «περιόδευσε» σε αρκετές γαλλικές φυλακές, μεταξύ των οποίων η Βαστίλη και το Πινιερόλ. Για 34 χρόνια είχε τον ίδιο φύλακα. Τον Bénigne Dauvergne de Saint-Mars. Ο Dauger πέθανε το 1703.

Η υπόθεση όμως αυτή, για πολλούς ερευνητές, δεν ισχύει.

Υποστηρίζουν ότι ο Dauger ήταν ένας νέος ξεπεσμένος ευγενής, που συνελήφθη για συμμετοχή σε τελετές μαύρης μαγείας.
Για ορισμένους, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας υπηρέτης.
Σε κάθε περίπτωση συμφωνούν, ότι πρέπει να ήξερε κάποιο σοβαρό μυστικό, που οδήγησε στη φυλάκισή του.
Την εντολή, μάλιστα, είχε δώσει το δεξί χέρι του βασιλιά Λουδοβίκου του 14ου, εξ ονόματός του. Η διαταγή ήταν, να κλειστεί σε φυλακές υψίστης ασφαλείας και κυρίως να μην έρθει σε επαφή με κανέναν.
Για τους αναλυτές όμως, υπάρχουν αρκετά κενά στην ιστορία του φυλακισμένου και η βασική υπόθεση που κάνουν, είναι ότι φορούσε τη μάσκα, μόνο κατά τη μεταφορά του από φυλακή σε φυλακή. Εκτιμούν μάλιστα, ότι επρόκειτο για φανταστική ιστορία του προσωπικού του φρουρού Bénigne Dauvergne de Saint-Mars, που ήθελε να μιλά για τις σπουδαίες αποστολές, που του ανέθετε ο ίδιος ο Βασιλιάς.
Το 1771 ο φιλόσοφος Βολταίρος δημοσιοποίησε την άποψή του, ότι ο κρατούμενος φορούσε συνεχώς σιδερένια και όχι υφασμάτινη μάσκα και ήταν ο νόθος αδερφός του Λουδοβίκου. Το περιέγραφε μάλιστα και ως μεγαλύτερο σε ηλικία, σε σχέση με αυτή που ήταν γνωστή.
Ο Βολταίρος, που φυλακίστηκε για ένα χρόνο στη Βαστίλη το 1717, έλεγε ότι ήρθε σε επαφή με ανθρώπους, που παλαιότερα τον είχαν δει από κοντά.
Ο Δουμάς όμως, γράφοντας τον «Άνθρωπο Πίσω από τη Σιδερένια Μάσκα», ερεύνησε και αυτός για το ποιος φορούσε τη σιδερένια μάσκα. Έτσι, στο βιβλίο του δεν είναι άλλος, από τον δίδυμο αδελφό του Λουδοβίκου.
σιδηρούν προσωπείο
Πηγή: mixanitouxronou.gr -  paraskinio.gr

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013

ΤΟΤΕ ΠΟΥ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΕΚΡΥΒΕ ΔΥΝΑΜΗ... ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!!!

Εδω πολυτεχνείο!!!( ενα μικρό αφιέρωμα, απο τις αναμνήσεις μου εκείνης της μέρας)

ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ….!!!!

Μια φλόγα άσβεστη στα μάτια είχε καθίσει
Κι ανάμνηση σαν όραμα πίσω είχε γυρίσει
Τότε που τα ψαρά μαλλιά μαύρα ήταν ακόμα
Και δυνατό, αθλητικό, νεανικό το σώμα.

«Κάθισε» μου είπε με φωνή αργόσυρτη και κρύα
Αυτά που θέλω να σου πω, τα γράφουν τα βιβλία
Όμως…….. Πώς τις κραυγές, τον πόνο μας
, μπορούν ν αποτυπώσουν;
Μες σε σελίδες άψυχες,
πολλοί δε, να προδώσουν
Τα ιδανικά των χρόνων μας,
αυτά που σημαδέψαν
Και της φοιτητικής γενιάς την φλόγα εθεριέψαν;

Για να ορμήσει δυνατά και με αυτοθυσία
Να σπείρει φόβο σε αυτούς που είχαν τα ινία
Και να ριζώσει γι άλλη μια,
της λευτεριάς το σπόρο
Μες την καρδιά του Έλληνα .

Αίμα φωτιά και άναρθρες κραυγές από τον πόνο
Με μια γαλανόλευκη σημαία για όπλο μόνο
Άνιση μάχη δώσαμε στα τανκς που απειλούσαν
που άοπλα νέα παιδιά ναι! Επυροβολούσαν

Για να πατάξουν την ορμή που έκρυβαν στα στήθια
Και τραγουδώντας φώναζαν «αδέρφια μας Βοήθεια»

Χρόνια και χρόνια πέρασαν κι άσπρισαν τα μαλλιά μου
Όμως μια φωνή ηχεί, ακόμα μες τα αυτιά μου……
ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!!!!! ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!!!!

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013

Η ιστορία του Περσέα και της Ανδρομέδας (απο την Ελληνική μυθολογία)

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΈΧΕΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΣΑ ΣΟΥ. ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΞΕΤΥΛΙΓΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΚΟΥΒΆΡΙ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΟΥ ΝΑ ΟΡΓΙΑΖΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΦΩΣ, ΛΑΜΨΗ, ΕΝΤΟΝΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ....


Ο Ακρίσιος, ο Βασιλιάς του Άργους, είχε μία μοναχοκόρη, τη Δανάη, αλλά δεν είχε γιους ώστε να κληρονομήσουν το βασίλειο του.
Η επιθυμία του να αποκτήσει ένα γιο ήταν τόσο μεγάλη, που αποφάσισε να ταξιδέψει μέχρι το μαντείο των Δελφών για να συμβουλευτεί την Πυθία. «Όχι εσύ, Ακρίσιε, αλλά η κόρη σου Δανάη θα αποκτήσει ένα γιο. Κι αυτό το παιδί θα είναι η αιτία του θανάτου σου!» του είπε η ιέρεια του μαντείου. Για να εμποδίσει την πραγματοποίηση του χρησμού, ο Ακρίσιος έδωσε εντολή να κατασκευαστεί μια υπόγεια φυλακή, στο κέντρο της αυλής του παλατιού του, όπου έκλεισε την όμορφη Δανάη.
Μόνο η τροφός της Δανάης μπορούσε να την επισκέπτεται καθημερινά σ' αυτό το παράξενο κελί που έμοιαζε με τάφο, για να της πηγαίνει φαγητό και να τη φροντίζει. Όμως το σχέδιο του Ακρίσιου δε στάθηκε ικανό να εμποδίσει το Δία να δει την κοπέλα και να την ερωτευτεί. Για να καταφέρει να την πλησιάσει, ο πατέρας των θεών μεταμορφώθηκε σε χρυσή βροχή που μπήκε μέσα στην υπόγεια φυλακή από μια σχισμή στη μεταλλική σκεπή της. Έτσι, έπειτα από λίγο καιρό η Δανάη έφερε στον κόσμο ένα γιο, τον Περσέα, και με τη βοήθεια της τροφού της τον κράτησε κρυφό από τον κόσμο.

Η οργή του Ακρισίου

Είχαν περάσει τρία με τέσσερα χρόνια, όταν μια μέρα, περπατώντας στην αυλή του παλατιού του, ο Ακρίσιος άκουσε μια παιδική φωνή κάτω από το έδαφος. Ήταν η φωνή του Περσέα, που γέλαγε χαρούμενος παίζοντας. Οργισμένος ο βασιλιάς που εξαπατήθηκε, καταδίκασε σε θάνατο την τροφό της κόρης του και ανάγκασε τη Δανάη να ομολογήσει μπροστά στο ιερό του Δία το όνομα του πατέρα του παιδιού της.
«Το όνομα του είναι Δίας» ομολόγησε η Δανάη, αλλά ο Ακρίσιος θύμωσε ακόμα περισσότερο, πιστεύοντας πως η κόρη του έλεγε ψέματα.
«Κλείστε μητέρα και παιδί σε μια λάρνακα, σφραγίστε τη και πετάξτε τη στη θάλασσα» διέταξε ο βασιλιάς.
Έτσι κι έγινε, αλλά η λάρνακα δε βούλιαξε. Παρασυρμένη από τα θαλάσσια ρεύματα, ταξίδεψε στο πέλαγος και έφτασε έπειτα από καιρό στη Σέριφο, ένα από τα νησιά των Κυκλάδων. Εκεί βασιλιάς ήταν ο Πομποδέκτης.
Ένας ψαράς που τον έλεγαν Δείκτη είδε τη λάρνακα να επιπλέει στο νερό και με τη βοήθεια μερικών συντρόφων του πέταξε στη θάλασσα ένα δίχτυ και την τράβηξε στη στεριά. Ετσι η Δανάη και ο Περσέας σώθηκαν από βέβαιο πνιγμό, αλλά όχι και από τΐς συμφορές που ήταν γραφτό να τους βρουν στο μέλλον.

Στο νησί της Σερίφου



0 Περσέας μεγάλωσε στο νησί και έγινε ένα δυνατό παλικάρι που φρόντιζε τη μητέρα του, η οποία στο μεταξύ είχε γοητεύσει το βασιλιά Πολυδέκτη. Μια μέρα, ο βασιλιάς κάλεσε τον Περσέα σε  ένα από τα συμπόσια του παλατιού ζητώντας του, όπως και με τους υπόλοιπους καλεσμένους, να του φέρει δώρο ένα άλογο.  Βέβαιος πως ο Περσέας, που είχε μεγαλώσει δίπλα σε έναν  απλό ψαρά, δε θα μπορούσε να εκπληρώσει την επιθυμία του. 0 νέος, όμως, δεν πτοήθηκε και ανακοίνωσε στο Βασιλιά πως θα ερχόταν στο συμπόσιο, αλλά αντί για άλογο θα του έφερνε το κεφάλι της Μέδουσας.

Οι Γοργόνες




Η Μέδουσα ήταν μία από τις Γοργόνες, τις τρείς τρομακτικές αδελφές με μορφή τεράτων. Στα χέρια τους είχαν νύχια αρπακτικού, στο κεφάλι τους αντί για μαλλιά ζωντανά φίδια και στην πλάτη χρυσά φτερά που τους επέτρεπαν να πετούν. Τα μάτια τους, με βλέμμα ανατριχιαστικό, μεταμόρφωναν σε πέτρα όποιον θνητό τα κοιτούσε. Από τις τρεις αδελφές η μόνη θνητή ήταν η Μέδουσα.
Όταν ο Περσέας ξανασκέφτηκε την υπόσχεση που τόσο απερίσκεπτα είχε δώσει στο βασιλιά, ρίγησε. Ήταν υποχρεωμένος να τηρήσει την υπόσχεση του, αλλά δεν είχε ιδέα πώς θα τα κατάφερνε! Σκεπτικός, άρχισε να περπατά κατά μήκος της ακτής του νησιού. Είχε φτάσει στην άκρη της ακτής, αλλά ακόμα δεν είχε βρει τη λύση.
Αποκαμωμένος, κάθισε σ' ένα βράχο και έβαλε τα κλάματα. «Αλίμονο, πώς θα βρω τις Γοργόνες; Και με τι τρόπο θα καταφέρω να πιάσω την τρομερή Μέδουσα;» αναρωτιόταν.    0 πρώτος από τους θεούς που βοήθησε τον        Περσέα ήταν ο Ερμής, ο αγγελιαφόρος των θεών. «Οι Γοργόνες ζουν στην άλλη άκρη του Ωκεανού, κοντά στους κήπους των Εσπερίδων, εκεί όπου αρχίζει το Βασίλειο της Νύχτας» είπε ο Ερμής προσφέροντας στον Περσέα ένα κοφτερό ξίφος.
Μόλις έφυγε ο Ερμής, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Περσέα εμφανίστηκε η Αθηνά, που τον οδήγησε στις Ναϊάδες, τις Νύμφες του υγρού στοιχείου, που κατοικούσαν στο νησί, σε μια σπηλιά εκεί κοντά. «Μόνο εσείς μπορείτε να βοηθήσετε τον Περσέα» τις παρακάλεσε η Αθηνά.
Αμέσως, οι Ναϊάδες έσπευσαν να βοηθήσουν το νέο. Η μία του έδωσε ένα ζευγάρι φτερωτά σανδάλια, η άλλη του φόρεσε στο κεφάλι το κράνος του Άδη που έκανε αόρατο όποιον το φορούσε, ενώ η τρίτη του έδωσε ένα σακί μέσα στο οποίο θα έπρεπε να βάλει το κομμένο κεφάλι της Μέδουσας.

Ο θάνατος της Μέδουσας



0 Περσέας ξεκίνησε αμέσως το ταξίδι του. Ελαφρύς σαν πούπουλο χάρη στα φτερωτά του σανδάλια, μπορούσε να πετάει ψηλά στον αέρα. Διέσχισε με ευκολία τον Ωκεανό και έφτασε γρήγορα στα σύνορα του βασιλείου της Νύχτας. Εκεί, στις υπόγειες στοές μιας μυστηριώδους σπηλιάς, που τη φιλούσαν οι Γραίες, κρύβονταν οι εφιαλτικές Γοργόνες.
Οι Γραίες, κόρες κι αυτές, όπως και οι Γοργόνες, του θαλασσινού θεού Φόρκη, ήταν τρεις θεές με μορφή γερασμένων γυναικών. Φαλακρές από τότε που γεννήθηκαν, είχαν ένα μόνο δόντι και ένα μόνο μάτι, που το δανείζονταν με τη σειρά. Για το λόγο αυτό, φιλούσαν την είσοδο της σπηλιάς μία κάθε φορά και ποτέ όλες μαζί. Τη στιγμή, μάλιστα, που η μία από τις Γραίες έβγαζε το μάτι για να το παραδώσει στην επόμενη ήταν και οι τρεις τους τυφλές. 0 Περσέας φόρεσε το κράνος του Άδη που τον έκανε αόρατο, πλησίασε τις θεές και, τη στιγμή που το μοναδικό τους μάτι άλλαζε χέρια, το άρπαξε σαν αστραπή.
«θα σας επιστρέψω το μάτι σας, αν μου δείξετε πού κρύβονται οι Γοργόνες» απάντησε αποφασιστικά ο Περσέας στις τρεις γριές που άρχισαν να διαμαρτύρονται.
Αφού πήρε την απάντηση που ήθελε, ξεκίνησε το ταξίδι του μέσα στη σπηλιά, με την προστασία της Αθηνάς, που τον ακολουθούσε σιωπηρά. Περπάτησε αρκετή ώρα μέσα στο λαβύρινθο με τις υπόγειες σήραγγες, ώσπου έφτασε στην κρυψώνα των Γοργόνων, που κοιμόνταν ανυποψίαστες. Πλησίασε τη Μέδουσα και, κοιτάζοντας την αντανάκλαση της στην ασπίδα της Αθηνάς, ώστε να αποφύγει το θανατηφόρο βλέμμα της, σήκωσε το σπαθί του και με μια γρήγορη κίνηση έκοψε το φοβερό κεφάλι.


Πήγασος, το φτερωτό άλογο




Από το άψυχο σώμα της τερατώδους Μέδουσας δεν έτρεξε μόνο αίμα. Από τον ακέφαλο λαιμό τηε πετάχτηκε ένα φτερωτό άλογο, ο Πήγασος, και ένας γίγαντας, ο Χρυσάορας. 0 Περσέας, αφού έβαλε το κομμένο κεφάλι της Μέδουσας στο σακί του, ανέβηκε στη ράχη του φτερωτού Πήγασου και πέταξε μακριά από τη σπηλιά.
Οι άλλες δύο Γοργόνες, που στο μεταξύ είχαν ξυπνήσει, Βλέποντας το ακέφαλο σώμα της αδελφής τους, πήραν στο κυνήγι τον Περσέα. Έτρεξαν οργισμένες έξω από τη σπηλιά και συνέχισαν την καταδίωξη στον ουρανό. Όμως ο Περσέας, φορώντας το κράνος του Αδη, έγινε αόρατος και κατάφερε να τους ξεφύγει και να εξαφανιστεί.

Ανδρομέδα



Στον δρόμο της επιστροφής του από την Σέριφο, ο Περσέας πέρασε από την Αιθιοπία. Εκεί, αντίκρισε μια πανέμορφη κοπέλα αλυσοδεμένη πάνω σε ένα βράχο, την  Ανδρομέδα, κόρη του βασιλιά Κηφέα και της Κασσιόπειας. Η μητέρα της κοπέλας, περήφανη για την ομορφιά της, είχε τολμήσει να ανταγωνιστεί τις Νηρηίδες. Εκείνες, θυμωμένες, έτρεξαν στον πατέρα τους, τον  Ποσειδώνα, για να εκδικηθεί την προσβολή. 0 θεός, οργισμένος, έστειλε ένα φοβερό δράκο που γεννήθηκε από τα αφρισμένα κύματα, για να καταστρέψει την Αιθιοπία. 0 βασιλιάς της χώρας, απελπισμένος, έτρεξε στο μαντείο του Άμμωνα για να ζητήσει βοήθεια.
«Η κόρη του Κηφέα και της Κασσιόπειας, η Ανδρομέδα, πρέπει να θυσιαστεί για να σταματήσει η συμφορά» ήταν ο τρομερός χρησμός που έδωσε το μαντείο.
Έτσι, η κοπέλα δέθηκε πάνω στο βράχο για να την κατασπαράξει το θαλάσσιο τέρας του Ποσειδώνα, και εκεί την είδε για πρώτη φορά ο Περσέας. «θα ελευθερώσω την κόρη σας, αν μου υποσχεθείτε ότι θα μου δώσετε το χέρι της» είπε ο Περσέας στους γονείς της κοπέλας.
Έχοντας ακόμα μαζί του τα θεϊκά όπλα που του είχαν δώσει οι Νύμφες, δε δυσκολεύτηκε καθόλου να σκοτώσει το δράκο.Όμως ο Φινέας, αδελφός του Κηφέα, που είχε βάλει σκοπό να παντρευτεί εκείνος την Ανδρομέδα, επιτέθηκε στον Περσέα για να τον εξοντώσει. Εκείνος, όμως, χρησιμοποιώντας το κεφάλι της Μέδουσας με το θανατηφόρο βλέμμα, μεταμόρφωσε σε πέτρα το Φινέα και τους στρατιώτες του. Ελεύθερος και με την όμορφη Ανδρομέδα στο πλευρό του, ο Περσέας μπορούσε πλέον να επιστρέψει στη Σέριφο.

Η επιστροφή στη Σέριφο


Όταν έφτασε στο νησί, ο Περσέας χρησιμοποίησε για άλλη μια φορά τιε μαγικές δυνάμεις της Μέδουσας ώστε να γλιτώσει τη μητέρα του Δανάη από την ενοχλητική πολιορκία του βασιλιά Πολυδέκτη. 0 ήρωας έβγαλε από το σακί του το κομμένο κεφάλι της Γοργόνας και το κράτησε μπροστά στα μάτια του βασιλιά, ο οποίος μεταμορφώθηκε αμέσως σε πέτρα.
«Από εδώ και μπρος βασιλιάς της Σερίφου θα είναι ο Δίκτης» ανακοίνωσε ο Περσέας, ανταμείβοντας έτσι τον άνθρωπο που του είχε σώσει κάποτε τη ζωή και τον είχε μεγαλώσει σαν πατέρας.
0 Ερμής, που είχε τόσο βοηθήσει τον Περσέα στις περιπέτειες και τα κατορθώματα του, ανέλαβε να επιστρέψει στις Ναϊάδες τα μαγικά αντικείμενα που τους ανήκαν: τα φτερωτά σανδάλια, το σακί και το κράνος του Άδη. 0 Περσέας εμπιστεύτηκε στην Αθηνά το κεφάλι της Μέδουσας, το οποίο η θεά τοποθέτησε στο κέντρο , της ασπίδας της.
Οι περιπέτειες του Περσέα, όμως, δεν είχαν φτάσει στο τέλος τους. 0 χρησμός που τόσα χρόνια πριν είχε προβλέψει το χαμό του παππού του Ακρίσιου δεν είχε ακόμα επαληθευτεί.

Η επιστροφή στο Άργος


Ο Περσέας φλεγόταν από την επιθυμία να επιστρέψει στην πατρίδα του, το Άργος. 0 βαστλιάς Ακρίσιος, μαθαίνοντας τις προθέσεις του εγγονού του, εγκατέλειψε την πόλη και κατέφυγε στη Λάρισα ελπίζοντας να αποφύγει την εκπλήρωση του φοβερού χρησμού.
0 Περσέας, που ήταν ήδη στο δρόμο για το Άργος ταξιδεύοντας με τη γυναίκα του, την Ανδρομέδα, αποφάσισε να πάει στη Λάρισα, για να λάβει μέρος στους αγώνες που διοργάνωνε ο βασιλιάς της πόλης προς τιμήν του πατέρα του.
Επέλεξε τη δισκοβολία, πήρε θέση στον αγωνιστικό χώρο και έριξε με όλη του τη δύναμη το δίσκο όσο πιο μακριά μπορούσε. Το βαρύ αντικείμενο, όμως, ξέφυγε από την πορεία του και χτύπησε έναν από τους θεατές στο κεφάλι σκοτώνοντάς τον στη στιγμή. 0 άτυχος θεατής δεν ήταν άλλος από τον Ακρίσιο. Έτσι, ο ηλικιωμένος ηγεμόνας  του Αργους σκοτώθηκε από το χέρι του εγγονού του, όπως ακριβώς είχε προβλέψει το μαντείο των Δελφών χρόνια πριν.

Ανάμεσα στ' αστέρια του ουρανού



0 Περσέας δε δέχτηκε να στεφθεί νέος βασιλιάς του Άργους. 0 πόνος του για το χαμό του παππού του, που ο ίδιος προκάλεσε άθελα του, ήταν αβάσταχτος.«θα γίνω βασιλιάς της Τίρυνθας, στη θέση του εξαδέλφου μου Μεγαπένθη, ο οποίος με τη σειρά του θα γίνει Βασιλιάς του Άργους» αποφάσισε ο Περσέας.
Από τον ευτυχισμένο γάμο του με την Ανδρομέδα, ο Περσέας απέκτησε πολλά παιδιά, από τα οποία ήταν γραφτό να γεννηθούν πολλοί και σημαντικοί ήρωες, ανάμεσα τους και ο Ηρακλής.
Στο τέλος της επίγειας ζωής τους, οι δύο σύζυγοι τιμήθηκαν ως ημίθεοι και έγιναν αστερισμοί. 0 Περσέας και η Ανδρομέδα στέλνουν πλέον τη λάμψη τους στον κόσμο από τον ουρανό, διατηρώντας ζωντανές στη μνήμη των ανθρώπων τις θαυμαστές τους περιπέτειες.

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΥΝΠΟΙΕΙΝ (ΜΙΑ ΣΥΝΕΥΡΕΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΠΟΙΗΣΗΣ.... ΜΕΛΗ ΤΟΥ FACEBOOK

Πριν λίγο έφτασε και στα δικά μου χέρια το ανθολόγιο που με πρωτοβουλία του καλου μας φίλου Θαναση Πάνου ενώθηκαν φίλοι συνοδοιπόροι της τέχνης και νομίζω οτι έβγαλαν ενα όμορφο αποτέλεσμα... Ευχομαι και σε άλλες τέτοιες ομορφες πρωτοβουλίες!!!! Χαρά μου που ειμαι κι εγω ένα μέλος αυτής της τόσο αξιόλογης και ομορφης συντροφιάς!!!!



Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

καλο σου ταξίδι γλυκο κοριτσι.........

ΕΚΤΑΚΤΟ - Η Τίνα "έφυγε" από τη ζωή..

Η Τίνα νοσηλευόταν με οξεία λευχαιμία στο Αττικό νοσοκομείο Αττικής..

Είχε συγκινήσει το διαδίκτυο από τις εκκλήσεις της για αιμοπετάλια μεσώ του facebook.
Η Τίνα, είναι πλέον άγγελος.
Ας αναπαυθεί η ψυχούλα σου που τόσο ταλαιπωρήθηκε τους τελευταίους μήνες και ας απαλύνει ο Θεός τον αβάσταχτο πόνο των
αγαπημένων σου.
Καλό Παράδεισο.....
Πηγή: supermomrocks.me


Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013

Γιαννης Καλαμιτσης ένας ανθρωπος συνυφασμενος με τα παιδιά μου χρόνια!!

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΛΑΜΙΤΣΗΣ...

Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα ο Γιάννης Καλαμίτσης,μετά από την πολύμηνη νοσηλεία του στο "Σισμανόγλειο". Ο Γιάννης Καλαμίτσης, που τα τελευταία χρόνια έλεγε την "καλημέρα" του από τη συχνότητα του Real fm έχασε τη μάχη με τη νεφρική ανεπάρκεια...
που εδώ και πολλούς μήνες είχε επηρεάσει γενικότερα την υγεία του.
Αυτός ήταν ο Γιάννης Καλαμίτσης
Γεννήθηκε στον Πειραιά στις 31 Οκτωβρίου του 1939 και ακολούθησε, αρχικά, το επάγγελμα του πατέρα του που ήταν έμπορος υφασμάτων και γυναικείων ενδυμάτων. Ξεκίνησε να σπουδάζει αρχιτεκτονική στον Καναδά αλλά εγκατέλειψε τον κλάδο. Έκανε διάφορες εργασίες στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Συνεργάστηκε με πολύ γνωστούς καλλιτέχνες και έγραψε επιθεωρήσεις και στίχους που είχαν μεγάλη επιτυχία. Ασχολείται ερασιτεχνικά με το ποδόσφαιρο (δηλώνει φίλος της Προοδευτικής), τη ζωγραφική, την οινοποιία και την ξυλουργική.
Διατηρούσε από το 1990 πρωινή ραδιοφωνική εκπομπή (06:00 με 08:00) με τίτλο «Πρωινές χειρηλασίες» με μεγάλη ακροαματικότητα (αρχικά στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, από το φθινόπωρο του 2006 στην ΝΕΤ 105,8 και από 12/1/2009 στον REAL FM). Aπό την  περασμένη χρονιά, για λόγους υγείας, αποφάσισε να λέει την πρώτη καλημέρα τα Σαββατοκύριακα. Στην εκπομπή του ενσωμάτωνε στοιχεία επιθεωρησιακά (με μια εμπνευσμένη και κοινώς αποδεκτή ελευθεροστομία) γράφοντας καθημερινώς καινούριες σκωπτικές παρλάτες και τραγούδια (ανάλογα με την επικαιρότητα).


Ο Γιάννης Καλαμίτσης έχει γράψει πάνω από 400 τραγούδια, μερικά από τα οποία θεωρούνται στιχουργικά διαμάντια του ελληνικού ρεπερτορίου (Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι, Θα σ' αγαπώ, Χώμα Ελληνικό κτλ). Κάποια εξ' αυτών έχουν μελοποιηθεί από γνωστούς συνθέτες (Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Σπανός, Θανάσης Γκαϊφύλλιας, Χρήστος Νικολόπουλος, Κώστας Τουρνάς, Χρήστος Δάντης).

Ο Χρήστος Μπάρλας για τον Γιάννη Καλαμίτση
«Έφυγε ένας δικός μας άνθρωπος», είπε ο διευθυντής του Real Fm, Χρήστος Μπάρλας για την απώλεια του Γιάννη Καλαμίτση.
«Ήταν η πρωινή φωνή του Real Fm, έδινε το ρυθμό στην ημέρα. Ήταν ένας από τους ανθρώπους που  κατάφεραν και έκαναν αυτό το ραδιόφωνο πρώτο», σημείωσε ο κ. Μπάρλας.
«Υπήρξε και θα παραμείνει μία ζωντανή ραδιοφωνική ιστορία, ένας άνθρωπος που τίμησε το ραδιόφωνο και αγάπησε τον Real Fm. Πέρα από ραδιοφωνικός παραγωγός, από καλός κειμενογράφος και καλός θεατρικός συγγραφέας, έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του στο τραγούδι», τόνισε ο διευθυντής του Real Fm.
Πηγή : enikos.gr