Τετάρτη 19 Αυγούστου 2015

ΠΗΓΕΣ ΑΧΕΡΩΝΤΑ , ΜΟΝΗ ΣΤΡΟΥΝΗΣ

Πηγές Αχέρωντα

Στα βουνά του Σουλίου, σε υψόμετρο 1.600 μέτρων, 2 μόλις χλμ. από το χωριό Γλυκή συναντάμε τις πηγές του Αχέροντα. Δημιουργώντας στο πέρασμά του τοπία απέραντης γαλήνης και μοναδικού φυσικού κάλλους, ο μυθικός ποταμός συνεχίζει απτόητος το αέναο ταξίδι του προς τη θάλασσα εκβάλλοντας στο Ιόνιο Πέλαγος, στην περιοχή της Αμμουδιάς.
Με αφετηρία τη Γλυκή, εκεί που τους κανόνες του «πάνω κόσμου» ορίζει η φύση και η ξεγνοιασιά, τα ζωηρά, κρυστάλλινα νερά του – πολύ ορμητικά τον χειμώνα, απόλυτα προσβάσιμα το καλοκαίρι – διασχίζουν φαράγγια∙ σχηματίζουν νερόλακκους και μικρές λίμνες∙ φιλοξενούν ένα πολυσύνθετο οικοσύστημα προστατευμένο, μάλιστα, από το Δίκτυο Natura 2000.
Αιωνόβια πλατάνια τον σκιάζουν. Θεόρατοι κατακόρυφοι βράχοι στέκονται φρουροί στο διάβα του. Χιλιάδες πουλιά δοξάζουν την ομορφιά του ξορκίζοντας έτσι την «μυθική θλίψη» στο όνομα της χαράς της ζωής!
Από δω αρχίζει το ταξίδι…
Τον Αχέροντα δεν αρκεί απλά να τον δεις και να τον ακούσεις. Πρέπει να τον διασχίσεις και μάλιστα με τα πόδια.
Με αφετηρία το Κέντρο Πληροφόρησης της Γλυκής ξεκινήστε μια σύντομη ευκολοδιάβατη διαδρομή με κατεύθυνση τη θέση Σκάλα Τζαβέλαινας. Ακολουθώντας το περίφημο μονοπάτι που χρησιμοποιούσαν και οι Σουλιώτες κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, κατηφορίστε την καταπράσινη πλαγιά μέχρι την όχθη του ποταμού. Σταθείτε για λίγο στην Σπηλιά του Δράκου – σημείο όπου αναβλύζουν γάργαρες πηγές. Βαθύσκιωτα δάση με πλατάνια, αναρριχώμενα φυτά και πυκνές φτέρες κατά μήκος του ποταμού θα σας οδηγήσουν πίσω στη Γλυκή.
Αφού έχετε πάρει μια μικρή μόλις γεύση από την ομορφιά της περιοχής, επιχειρείστε να την ανακαλύψετε σε όλο της το μεγαλείο!
Μια από τις πιο εντυπωσιακές πεζοπορίες ξεκινά από τη θέση Σκάλα Τζαβέλαινας με τελικό προορισμό το Οροπέδιο Σουλίου (χωριό Σαμονίβα).
Στη διαδρομή θα αντικρύσετε το επιβλητικό φαράγγι του Αχέροντα και θα σαγηνευθείτε από τις υπέροχες εναλλαγές του τοπίου. Η εντυπωσιακή τοξωτή γέφυρα Ντάλα στεφανώνει τον ποταμό που κυλάει τα ορμητικά νερά του στα κατάλευκα ασβεστολιθικά πετρώματα της κοίτης. Κατάφυτες ορθοπλαγιές κατεβαίνουν μέχρι την όχθη του ποταμού. Σε κάποιο σημείο, το ποτάμι στενεύει πολύ και τα πανύψηλα βράχια μοιάζουν να απαγορεύουν την πρόσβαση. Παλαιότερα, οι βράχοι ήταν ενωμένοι στην κορυφή, δίνοντας την εντύπωση τρομερής πύλης- της «Πύλης του Άδη».

Ιερά Μονή Στρούνης: 
Δίπλα στην δεύτερη σε μέγεθος πηγή του Αχέροντα, λίγο πριν το Σιστρούνι, στα δεξιά του δρόμου ʼρδοση Σιστρούνι, το μοναστήρι του Γενεθλίου της Θεοτόκου Στρούνης ( Σιστρούνι) ιδρύθηκε το 1156, καταστράφηκε από άγνωστη αιτία και ξαναχτίστηκε στην αριστερή όχθη του Στρουνιώτικου ποταμού (παραπόταμου του Αράχθου). Αιωνόβια πλατάνια, καρυδιές, ελιές και αγριοτριανταφυλλιές και μια ψηλή περιποιημένη λιθόκτιστη μάντρα κρατούν καλά κρυμμένο το παλιό καθολικό,τρίκλιτη βασιλική με τρούλο και καλοζυγισμένο χαγιάτι. Ο κυρίως ναός χωρίζεται με 6 κολόνες σε τρία κλίτη. Σε κάθε πλάγιο κλίτος υπάρχουν 4 εσωτερικοί θόλοι, ενώ στο κεντρικό 3 θόλοι και ο τρούλος. Το τέμπλο είναι χτιστό. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αγιογραφίες. Ο καλλιτέχνης παραμένει άγνωστος μαζί με την χρονολογία ανέγερσης αφού η κτιτορική επιγραφή είναι δυσανάγνωστη. Η μονή γιορτάζει στις 9 Σεπτεμβρίου και είναι διατηρητέο μνημείο. Στον πρόναο του καθολικού φυλάσσεται μια μπλάνα, ένα πρωτόγονο ελαιοτριβείο δηλ.
*αρχιτεκτονική, μονή, ναός, οικονομία, αγιογραφία, διατηρητέο