η ζωή είναι στιγμές μην τις αφήνεις να περνάνε χωρίς να τις ζεις ....
Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2009
σκοτεινές διαδρομές
ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Περπατώ στη βροχή / Με μια κρύα ψυχή
Κι ένα μάρμαρο σώμα
Τους διαβάτες κοιτώ / Που να είσαι ρωτώ
Και σε ψάχνω ακόμα
Του ανέμου οι ριπές / Φέρνουν ανατροπές
Στις σκηνές του μυαλού μου
Γέλιο, κλάμα περνά / Το κορμί διαπερνά
Σαν το ρεύμα κι αγγίζει το νου μου
Σκοτεινές διαδρομές / Με εικόνες γυμνές…
Παρελθόν, αχ! Γιατί με σκοτώνεις;
Τις πληγές μου μετρώ / Να σε σβήσω ζητώ
Μα εσύ δυστυχώς με στοιχειώνεις
Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009
ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ
ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ
Σαρκαστικό μειδίαμα στα χείλη επλανήθει
Τις τελευταίες γράφοντας λέξεις σου σ’ ένα γράμμα
Τ’ αδιέξοδο των χρόνων σου, άλλο δεν εδυνήθει
Να προσπεράσει πνίγοντας την θλίψη και το κλάμα
Σατιρική διάθεση προβάλλεται στον στίχο
Ισορροπία ψάχνοντας να βρει το άτομο σου
Μια καταξίωση ζητάς μια φωνή , έναν ήχο
Ξεφεύγοντας απ’ τον ατομικό υποκειμενισμό σου
‘Εψαχνες για ιδανικά, μα πουθενά δεν βρήκες
« έμειναν πάντα έρμαια των δισταγμών» ως γράφεις
Προτίμησες τον θάνατο, στους δυνατούς ανήκες
Με το αίμα σου ΑΘΑΝΑΤΟΣ στο μνήμα υπογράφεις.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)