Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Η νύχτα (βιντεο απαγγελία)


εκδρομή στα Καλάβρυτα(Φθινόπωρο)


ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ

Ο Σεπτέμβρης μια γλυκιά ανατριχίλα
Καθώς πέφτουν απ τον βοριά τα φύλλα
Και ένα κίτρινο χαλί
Ειν’ η νοτισμένη γη

Μίκρυναν οι ώρες πια της μέρας
Παγωμένα σ αγκαλιάζει ο αγέρας
Ώρα σου καλή ηλιάτορα
Του καλοκαιριού αυτοκράτορα!

Λίγες πινελιές σε γκρίζο φόντο
Κι η ψυχή με την βροχή primo secondo
Θα βαδίσουνε πιασμένες χέρι- χέρι
Ως της Άνοιξης  τ’ αγέρι




Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Γιατί βρε όνειρα.....?????







Όλα τα χρόνια σου μέσα σε μια κουζίνα
Εκεί, γεννιούνται και πεθαίνουν τα όνειρά σου
Στον νεροχύτη πλένοντας τα πιάτα
Σαν καθαρίζεις φασολάκια,
Σαν τα χέρια σου σκουπίζεις στην ποδιά σου…

Στην κατσαρόλα, όταν βράζεις το φαί σου
Φτιάχνεις εικόνες στον ατμό που ανεβαίνει
Στις φαντασίας τα φτερά ανεβασμένη,
Ανακατεύεις, και νομίζεις, ότι είσ’ ευτυχισμένη…

Βλέπεις το μέλλων των παιδιών σου, που θα ήθελες να έχουν
Και ένα ΛΟΤΤΟ που κερδίζει και σε βγάζει απ’ την μιζέρια
Λες τα παράπονα μπροστά σ ένα καθρέφτη
Και φασκελώνεις που και που και με τα δυό σου χέρια

Μετράς ρυτίδες όπου όλο και πληθαίνουν
Δεν καρτερείς απάντηση μονάχα ξαλαφρώνεις
Χαμογελάς αδιάφορα – σαν τι άλλο να κάνεις-;
Και φιλαράκι προσπαθείς να γίνεις με τον χρόνο.

Καμιά φορά παίρνεις μολύβι και χαρτί
 όταν καθίσεις για να πιείς το καφεδάκι
Και γράφεις το παράπονο  που κρύβεις στην ψυχή…
« γιατί βρε όνειρα, γιατί,
 ενώ εγώ σας πότιζα, να μην ανθίσετε λιγάκι;»

'Αρνηση (βιντεο απαγγελία)


Σκοτεινές διαδρομές (βιντεο απαγγελία}


Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Κουρσεμένα όνειρα




Κουρσεμένα όνειρα
Κομμάτια μιας χαμένης άνοιξης
Σκόρπια ροδοπέταλα στο γκρίζο του χειμώνα
Μικρές αχτίδες φωτός πέφτουν
Στις ζαρωμένες ελπίδες
Που έχω αφήσει πάνω
Στα σκονισμένα έπιπλα
Του μικρού δωματίου
Χρυσές σταγόνες βροχής οι αναμνήσεις
Κι εσύ θολή εικόνα το απομεσήμερο…..
[Koyrsemena] dreams Pieces of lost spring
 Scattered rose petals in grey the winter
 Small rays of light fall In the wrinkled hopes
That I have left above
 In the covered with dust furnitures
The small room
Golden drops of rain the recollections
And you coli picture the late afternoon .....

[Koyrsemena] rêves Morceaux d'un printemps perdu
 Des pétales de rose épars à gris de l'hiver
les petits rayons de lumière tombent
Aux espoirs décatis Que j'ai laissés au-dessus
 Aux meubles empoussiérés
 De la petite chambre
Gouttes en or de pluie les souvenirs
Et lui coli image l'après-midi ..... 

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Βράχος και θάλασσα!!! (ποίημα)






                           ΒΡΑΧΟΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ




Ο βράχος και η θάλασσα αιώνιοι εραστές
Ζούνε κι δύο τον έρωτα γεμάτο εναλλαγές
Εκείνος πάντα ακλόνητος βουβός καρτερικός
Ειν’ ο δικός της σύντροφος πιστός ιδανικός

Σαν μια σειρήνα ακούραστα του σιγοτραγουδάει
Με νάζια και καμώματα τον κάνει να μεθάει
Με τα γλυκά τα χάδια της και  τα τρελά φιλιά της
Τονε κρατάει δέσμιο μέσα στην αγκαλιά της

Άλλοτε πάλι άγρια γεμάτη αλαζονεία
Σαν αμαζόνα λυγερή κρατάει τα ηνία
Καλπάζοντας αγέρωχα στο άσπρο της το άτι
Ορθώνεται πετά ψηλά να φτάσει την Αστάρτη

Μα κείνος τηνε καρτερεί πότε θα ημερέψει
Το πλάνο της χαμόγελο μ’ αγάπη να του γνέψει
Σ’ ένα Νιρβάνα τέλειο και πάλι να βρεθούνε
Και μ’ ένα λίκνισμα γλυκό να ξαναγκαλιαστούνε

Νιώθει τα κύματα παιδιά μέσα στην αγκαλιά της
Που ο έρωτας τους φύτεψε στη μήτρα την δικιά της
Και του τα στέλνει ολόγυρα τη νύχτα και τη μέρα
Όπως μια μάνα τρυφερή στον στοργικό πατέρα.








Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

υπάρχουν ήρωες..( την έμπνευση μου την εδωσε το Βιβλίο του φίλου μου Βλάσση "γιατί δεν αυτοκτόνησα"


ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΗΡΩΕΣ……( αφιερωμένο στον Βλάση Γωγούση)

Υπάρχουν ήρωες με χάλκινα ποδάρια
Που όμως πίσω τους, ναι! Πίσω τους αφήνουν χνάρια
Χνάρια που μόνο αυτοί το ξέρουν
Πως είναι ψεύτικα…και πρέπει να υποφέρουν…

Υπάρχου κι άλλοι που χρυσός τα βήματα τους
Κι όμως… ποιος αναγνώρισε την προσφορά τους;
Που δώσαν αίμα και ψυχή μες της ζωής την δίνη
και βγήκανε αλώβητοι μέσα απ το καμίνι

κρατήσαν την συνείδηση ακέραια, στην πάλη
δεν λύγισαν ,δεν έσκυψαν ποτέ τους το κεφάλι
πορεύτηκαν με γνώμονα πάντοτε κάθε αξία
για ιδανικά που πίστεψαν, γινήκανε  θυσία.

Γι αυτούς καντήλι ακοίμητο, η φλόγα της καρδιά τους
Άσβεστη πάντα την κρατούν μέσα στα σώψυχα τους
Δεν έχουν χρεία προτομές, και δάφνινα στεφάνια
Έχουνε καθαρή ψυχή, γεμάτη περηφάνια.










Ένας καθρέφτης η ψυχή...



Κυριακή 2 Ιανουαρίου 2011

ΧΡΟΝΕ ΑΛΗΤΗ ΤΑΞΙΔΙΑΡΗ....


ΧΡΟΝΕ ΑΛΗΤΗ
ΤΑΞΙΔΙΑΡΗ…


Βγήκε η μνήμη μου σεργιάνι
Κι άρχισε βουτιές να κάνει
Και στου νου μου τα μπαλκόνια
Στήσανε χορό τα χρόνια

Χρόνια νιότης που περάσαν
Και μ’ απλοχεριά μοιράσαν
Όμορφες στιγμές με χρώμα
Που μ’ ακολουθούν ακόμα

Ζω ξανά τα χτυποκάρδια
Τ’ αξημέρωτα τα βράδια
Του έρωτα, που μ’ είχε βάλει
Σε γαλάζιο ακρογιάλι

Ζω στιγμές που η φαντασία
Είχε απέραντη αξία
Άσπρα κρίνα τα όνειρά μου
Μες τον κήπο της καρδιά μου

Στόχους έβαζα σημάδι
Κι έπλεκε του νου το υφάδι
Το χαλί που λαχταρούσα
Πάνω του να περπατούσα

Ζω στιγμές δημιουργίας
Δοκιμές περιεργείας
Τα άγουρά μου τότε νιάτα
Μ’ έβαζαν σ αυτή τη στράτα

Τα μαθητικά τα χρόνια
Κελάηδησα σαν τα αηδόνια
Και η άχαρη εφηβεία
Γλυκός σκοπός από ρομβία

Γύρισαν πίσω οι φίλοι
Τσαμπί, ολόγλυκο σταφύλι
Τα ξενύχτια, οι συζητήσεις,
 Οι υπαρξιακές δονήσεις

Που αντραλίζανε τη σκέψη
Κι έμπαινε ως πρώτη  λέξη
το γιατί και το διότι
Τάχει αυτά η πλάνα νιότη

Τι περίεργο , μα νιώθω
Και ξυπνούν  μέσα μου πόθο
Μυρωδιές αγαπημένες
Νόμιζα, ήταν ξεχασμένες
Μυρωδιές που συγκλονίζουν
Τώρα που ξαναγυρίζουν

Βγήκαν κι άλλα από το συρτάρι
Κι όλα με περίσσια χάρη
Λικνιστήκανε μπροστά μου
Πήραν δάκρυ απ την χαρά μου….

 Χρόνε αλήτη, ταξιδιάρη
Εσύ τρέχεις με καμάρι
Μα οι διαδρομές σου αφήνουν
Αναμνήσεις που δεν σβήνουν

Γεύθηκα και λίγο πόνο
Φίλο έκανα τον χρόνο
Κι είπα…
«Ωραίο το ταξίδι
Ας το ζήσω σαν παιχνίδι!»

                                   



ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!

Καλή χρονιά με πολλή αγάπη και προσφορά σ αυτούς που έχουν ανάγκη και δεν ειναι λίγοι στην δύσκολη εποχή που διανύουμε!!!!