Τρίτη 22 Μαΐου 2012

ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ (διηγημα)

ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΛΟΓΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΝ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΠΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΣΧΗΜΑΤΑΚΙ ΜΟΛΥΒΙ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ

                                     ΜΙΑ ΓΛΥΚΕΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ 



  Η Αλίκη στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη.  Κοίταξε το είδωλό της προφίλ και ανφάς.  Χάιδεψε την φουσκωμένη κοιλιά της.  Σε είκοσι το πολύ ημέρες θα γεννούσε.  Ήξερε ότι μέσα στα σπλάχνα της είχε ένα γλυκό χαριτωμένο κοριτσάκι.  Κατόπιν πλησίασε  στον καθρέφτη και έστησε το βλέμμα της στο πρόσωπο της.  Η επιδερμίδα της ήταν λεία σχεδόν τέλεια, την άγγιξε με τα δάκτυλα της και έκανε μια γκριμάτσα σηκώνοντας τα φρύδια της.
            Ο Αλέξης  μπήκε  στο δωμάτιο.
            « Τι κάνουν τα κορίτσια μου;»  ρώτησε και έσκασε ένα φιλί στο μάγουλο της Αλίκης.  Εκείνη γέλασε πονηρά. Το βλέμμα της ήταν γεμάτο από μια περίεργη ικανοποίηση.  Κάθε φορά που την φιλούσε στο μάγουλο είχε το ίδιο βλέμμα το ίδιο χαμόγελο.

            Με τον Αλέξη είχαν μεγαλώσει μαζί στην ίδια γειτονιά.  Είχαν παίξει, είχαν τρέξει στους ίδιους δρόμους, είχαν διαφωνήσει, είχαν μαλώσει, είχε κάνει ο ένας τον άλλον να κλάψει αλλά πάντα έμεναν δυό φιλαράκια αχώριστα.
            Όταν άρχισαν τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα να ξυπνούν στο κορμί της Αλίκης, είχαν τον ήχο της φωνής του Αλέξη.  Τα ένοιωθε κοιτάζοντας το πρόσωπό του, αγγίζοντας το χέρι του,καρφώνοντας το βλέμμα της στο δικό του.  Ο Αλέξης δεν άργησε να καταλάβει τα αισθήματά της και ψάχνοντας μέσα του να ανακαλύψει ότι ήταν αμοιβαία.
            Άρχισαν να ζουν, έναν υπέροχο εφηβικό έρωτα. Έκαναν όνειρα κοινά. Περνούσαν ώρες ατέλειωτες αγκαλιασμένοι.  Ανακάλυπταν την ηδονή να ξεπετάγεται σαν καυτή λάβα από τα κορμιά τους .  Παραδόθηκαν στον έρωτα και ζούσαν την απόλυτη ευτυχία.
            Η Αλίκη, ήταν δυναμική,. αποφασιστική. Ο Αλέξης ακολουθούσε τα θέλω της. Έτσι, όταν η εκείνη του πρότεινε όταν τελειώσουν το λύκειο να φύγουν και οι δύο για σπουδές στα εξωτερικό εκείνος το δέχτηκε με ενθουσιασμό.

Ήταν η προτελευταία χρονιά τους. Εκείνο το καλοκαίρι η Αλίκη γυρίζοντας από τις διακοπές, το πρόσωπο της είχε σχεδόν καταστραφεί από ακμή βαριάς μορφής.  Γιατροί, φάρμακα, αλοιφές, προσπαθούσαν να εξαλείψουν τις απαίσιες ουλές και τα σημάδια από το μολυσμένο της δέρμα. Έκλεγε και αισθανόταν δυστυχισμένη.  Άρχισε να κλείνεται στον εαυτό της, εξαφάνισε τους καθρέφτες από το σπίτι. Ο μεγάλος της φόβος όμως ήταν μήπως ο Αλέξανδρος δεν θα την ήθελε πια. Άρχισε να αποφεύγει τα ραντεβού τους και μιλούσε μαζί του περισσότερο στο τηλέφωνο.  Η αλήθεια ήταν πως όταν την είδε γυρίζοντας από τις διακοπές τρόμαξε, δεν βρήκε το κουράγιο να την αγκαλιάσει, να την φιλήσει.  Αυθόρμηταέκλεισε τα μάτιαΗ Αλίκη πόνεσε, μα δεν μίλησε.  Σιγά-σιγά τον έβλεπε  να απομακρύνεται από κοντά της. Τον αγαπούσε, τον λάτρευε και δεν μπορούσε να φανταστεί την ζωή της μακριά του. Τα όνειρά τους άρχισαν να φθίρονται. Η απόφαση που είχαν πάρει να σπουδάσουν μαζί στο εξωτερικό κατέρρευσε, όταν προς το τέλος της χρονιάς ο Αλέξης της είπε
            « Ξέρεις Αλίκη σκέφτομαι να ασχοληθώ στην επιχείρηση του πατέρας μου... είναι δουλειά έτοιμη... το συζήτησα μαζί του και μάλιστα μπορώ να πω οτι χάρηκε για την απόφαση μου....»
            «όπως νομίζεις», του απάντησε παγωμένα, «εγώ θα φύγω»
            Ένας από τους λόγους που ήθελε να φύγεις ήταν και το πρόσωπό της.  Ήθελε να πάει σε γιατρούς ίσως να χρειαζόταν κάποια πλαστική εγχείρηση για να φύγουν αυτά τα απαίσια σημάδια που είχαν καταστρέψει τη ζωή της, τον έρωτά της και τα όνειρά της.

             Το καλοκαίρι το πέρασε στο χωριό της γιαγιάς της.  Η επικοινωνία της με τον Αλέξη είχε αραιώσει. Εκείνος είχε φύγει με φίλους του για κάποιο νησί.  Δεν της είχε καν προτείνει να πάνε μαζί διακοπές. Η ανασφάλεια της, την έκανε να δέχεται μια θέση στο περιθώριο της ζωής του.

            Ήρθε ο Σεπτέμβρης η Αλίκη ήταν έτοιμη, θα αναχωρούσε σε λίγες ημέρες.  Συνάντησε τον Αλέξη για να τον αποχαιρετήσει.  Εκείνος έσκυψε και την φίλησε δειλά.
            « Καλή επιτυχία και καλή τύχη.  Να θυμάσαι ότι σ’ αγαπώ» ,της είπε
            Από τα μάτια της, ήταν έτοιμα να κυλήσουν δάκρυα, με πολύ κόπο κατόρθωσε να τα συγκρατήσει. Ήθελε να πέσει στην αγκαλιά του, να του πει πόσο πολύ τον αγαπούσε κι εκείνη, και πόσο πονούσε η ψυχή της που έφευγε μακριά του. Όμως κρατήθηκε,  είχε τον χρόνο να κλάψει όταν θα έμενε μόνη της.

            Η πρώτη χρονιά πέρασε με πολύ διάβασμα.  Οι γονείς της, της ζήτησαν να έρθει στις διακοπές όμως εκείνη αρνήθηκε. Η επικοινωνία της με τον Αλέξη είχε σχεδόν σταματήσει κάποιο τηλεφώνημα αραιά και που και πάντα τον έπερνε εκείνη. Το μυαλό της και η σκέψη της όμως  ήταν  κοντά του.
Βρήκε δουλειά και έτσι παράλληλα με τις σπουδές της άρχισε να μαζεύει χρήματα για να μπορέσει να αποκαταστήσει την βλάβη που της είχε προκαλέσει αυτή η καταραμένη ακμή στο πρόσωπο της.
Επισκέφθηκε έναν καλό πλαστικό χειρουργό, που της συνέστησαν.
«Θα χρειαστεί να κάνουμε κάποιες επεμβάσεις.  Θα πάρουμε δέρμα απο τους γλουτούς και θα... θα... θα...» της είπε
« Είμαι αποφασισμένη για όλα γιατρέ, φτάνει να ξαναγίνει το πρόσωπό μου όπως ήταν πρώτα»
             Έτσι στο τέλος της δεύτερης χρονιάς επέστρεφε με το πτυχίο της και με ένα καινούργιο τέλειο πρόσωπο
.
Τηλεφώνησε στον Αλέξη και του ζήτησε να πάει να την πάρει από το αεροδρόμιο
« Θέλω να είσαι το πρώτο πρόσωπο που θα δω στην Ελλάδα» του είπε
Τώρα η Αλίκη ήταν μια ολοκληρωμένη γυναίκα . Τίποτα δεν θύμιζε το κοριτσάκι του λυκείου και το κυριότερο  ήταν μια γυναίκα γεμάτη αυτοπεποίθηση.
Τα μάτια του Αλέξη γέμισαν από θαυμασμό μόλις την αντίκρισε.  Την αγκάλιασε και την φίλησε τρυφερά στο μάγουλο και μετά στο στόμα.  Η Αλίκη, χαμογέλασε πονηρά γεμάτη ικανοποίηση. Δεν είχε πάψει να τον σκέφτεται και να είναι ερωτευμένη μαζί του. Ο Αλέξης βλέποντάς την ξανά, ανακάλυψε ότι και ο δικός του έρωτας δεν έσβησε ποτέ.

Λίγους μήνες αργότερα, της έκανε πρόταση γάμου. Η Αλίκη δέχτηκε.  Ήταν τώρα ένα νέο ευτυχισμένο ζευγάρι που περίμενε το πρώτο του παιδί.  Η πίκρα της απόρριψης όμως των εφηβικών της χρόνων από τον Αλέξη είχε φωλιάσει μέσα στην ψυχή της και ένας γλυκός τρόπος εκδίκησης καρφώθηκε στο μυαλό της.
« Ότι κι αν μου ζητάς αγάπη μου θα το παίρνεις πάντα δίνοντας μου ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο» του είπε γελώντας πονηρά.
« Με μεγάλη μου χαρά γλυκιά μου»  απάντησε ανυποψίαστος  εκείνος
Αυτή, θα ήταν η τιμωρία του και παράλληλα η ικανοποίηση της Αλίκης.  Θα του πρόσφερε για φίλημα το φιλετάκι την οπισθίων της, λείο τρυφερό και πεντακάθαρο.

3 σχόλια:

dora manataki είπε...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΜΟΥ!!!!

Ανώνυμος είπε...

to istologio sas einai iperoxo mpravo sas ekseretikh douleia exete kanei ean epithymite deite ligo ki aytes tis selides mporei na sas endiaferoun eyxaristo parapolu ki elpizo na mou kanete thn timh ki na perasete mia voltoula ki apo edo :)

http://eikonokosmos.blogspot.gr/ http://odikosouxoros.blogspot.gr/ http://plakitsaxixixi.blogspot.gr/ http://elada-love-forever.blogspot.gr/ http://enasdikosmoukosmos.blogspot.gr/ http://todasostisagapis9.blogspot.gr/ http://foteinos-logos.blogspot.gr/

dora manataki είπε...

σ ευχαριστω για το σχολιο σου φιλε μου... επισκεφθηκα τα μπλογκ σου εγινα μελος αλλα δεν ξερω πως ακριβως γινεται η επικοινωνια εδω. αν ξερεις φωτισε με.... και παλι σ ευχαριστω!