Α ΜΠΕΜΠΑ ΜΠΛΟΜ.....

ΑΥΤΌ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΊ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ  ΓΡΑΜΜΕΝΟ ΤΟ 2004 ...ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙ  ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΛΑΜΨΗ ΤΩΝ ΝΟΤΙΩΝ ΠΡΟΑΣΤΙΩΝ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ .....
 ΒΡΕ ΠΩΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ........

Ο  ΚΩΣΤΑΚΗΣ ΚΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ

Α ΜΠΕΜΠΑ ΜΠΛΟΜ…(2004)

            Λοιπόν οι εκλογές του 2004 μ’ αρέσουν πολύ. Έχουν κάτι το πρωτότυπο, το χαριτωμένο θα έλεγα.

            Οι υποψήφιοι πρωθυπουργοί μας, νέοι, γελαστοί, ανθρώπινοι, έσπασαν το κατεστημένο, το μουντό, άχαρο, γκρίζο, τυπικό, προεκλογικό πρόσωπο με την σοβαροφάνεια που απαιτούσε ο ρόλος τους.

            Φορμίτσα, γυμναστήριο, ποδηλατάκι ο Γιωργάκης. Μπουφανάκι, ποδόσφαιρο, βολτούλες με τα δίδυμα ντυμένα μασκαράδες ο Κωστάκης. Μια χαρά!

Δικοί μας άνθρωποι αμφότεροι. Τόσο δικοί μας που κάποια στιγμή βλέποντας τους πίστεψα ότι είναι τα φιλαράκια μου κι αν τους συναντούσα στο δρόμο θα τους φιλούσα σταυρωτά.

Δεν με νοιάζει τι λέει, τι τάζει, τι υπόσχεται ο καθένας ( άλλωστε δεν τα πιστεύω έχω χορτάσει από «θα») μου φτάνει που είναι σαν κι εμένα, που κάνει τις βολτούλες του με τα πόδια, που πάει στο σινεμά της γειτονιάς του, που κάθεται στο παγκάκι της πλατείας, που με το ποδήλατο, την φόρμα και το σακίδιο στον ώμο τραβάει για τον δρόμο. Αυτά δηλαδή που μπορώ να κάνω κι εγώ καθημερινά.

Μ’ αρέσουν και οι δύο, δεν το κρύβω και βρίσκομαι σε δίλημμα κι αναρωτιέμαι… απ την Κική κι απ’ την Κοκό ποιά να διαλέξω; Και βλέπω την ιδεολογία μου να πηγαίνει περίπατο κι αρχίζω να λέω… «Α μπέμπα μπλομ, του κίθε μπλομ… μπλιμ μπλομ», και πάλι να μην αποφασίζω. Και οι μέρες περνούν, ο προεκλογικός πυρετός ανεβαίνει, οι υποψήφιοι του ενός κόμματος περνάμε στο άλλο και αντιστρόφως. Κι εγώ…ψάχνω για το «κάτι» που θα με κάνει να πάρω την ηρωική μου απόφαση φτάνοντας στην κάλπη.

Βεβαίως είναι μαθηματικά βέβαιο ότι αυτή η εικόνα είναι πλασματική και μετά την εκλογή και την εδραίωση στον πρωθυπουργικό θώκο όλα θα αλλάξουν, αλλά γλυκό είναι που έστω και για λίγο τους ζούμε σαν «ανθρώπινα όντα και όχι εξωγήινα» 

Ντόρα Μανατάκη