ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΙ ΦΙΛΟΙ….
Καμιά φορά οι φίλοι,
Μια πίκρα σου αφήνουνε στα χείλη
Κι ενώ επίστευες πως θα ‘διναν κομμάτι
Όπως εσύ, απ την ψυχή τους κάτι,
Σφίγγεις τα δόντια, ψιθυρίζεις
«δεν πειράζει…»
Όμως στο μέσα σου
Κάτι αλλάζει!!!!
Αυτό το κάτι, ίσως το λένε μοναξιά
Και τ’ αντικρίζεις στον σπασμένο σου καθρέφτη
Αυτόν που κρύβει των ματιών σου η θωριά
Και που θα ήθελες να τον φωνάξεις… « ψεύτη»!!!