Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

η εξουσία της ψυχής( αφιερωμένο στους ποιητές)

Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Είναι στιγμές που σ αγκαλιάζει η μοναξιά
Είναι στιγμές που νιώθεις τόσο μόνος
Είναι στιγμές που απλώνεται η σιωπή
Και που την πέννα σου κρατά σφιχτά ο πόνος

Και γράφεις, γράφεις ατελείωτα, βουβά
Και ξεδιπλώνεις την ψυχή σου σε μια κόλλα
Γεμίζεις χρώμα ένα άγραφο χαρτί
Το κάνεις φίλο σου, τα καταθέτεις όλα

Αυτά που κόμπος στο λαιμό έχουν καθίσει
Τα σ’ αγαπώ, τα δάκρυα που από τα μάτια στάζουν
Μια κραυγή, ένα λυγμό που έχεις φυλακίσει
Όλα τα ατέλειωτα «γιατί» που σε τρομάζουν

Δεν είσαι συ τούτη την ώρα, μη νομίζεις
Είν’ η ψυχή σου που μιλά και καταγράφει
Το παραπέτο μιας ζωής πεζής ξεσχίζει
Έχει εξουσία, αντ’ εσού και υπογράφει.

2 σχόλια:

Μαρία είπε...

To ένα καλύτερο από το άλλο... με εξέπληξες θετικά... Μπράβο σου!!!

Χαρά Παναγοπούλου είπε...

Τρυφερό και πονεμένο, όπως τρυφερή και συχνά πονεμένη η ουσία τής ποίησης και τού δημιουργού της! Με συγκινείς!