ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΔΥΝΑΜΗ...

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΔΥΝΑΜΗ
ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ


Το βλέμμα σήκωσα ψηλά στον ουρανό
Τ’ αστέρια θέλησα – ω! τι μωρία – να μετρήσω
Κουράστηκα σαν έφτασα σε κάποιον αριθμό
Κι είπα « τo φωτεινότερο για μένα θα κρατήσω»


Να το κοιτώ τις ξαστεριές και να μιλώ μαζί του
Να ακουμπήσω επάνω του όλα τα όνειρά μου
Απ’ τ’ ασημένιο του το φως την λάμψη να αντλήσω
Και να την ρίξω βάλσαμο μέσα στα σωθικά μου


Σ’ αυτά που μου ματώσανε του κόσμου οι αδικίες
Σαν βγήκα της ζωής να κάνω το σεργιάνι
Σ’ αυτά που από τη φύση τους δεν χώραγαν κακίες
Και της ελπίδας μοναχά κρατούσα το στεφάνι


Τώρα θα σ’ έχω συντροφιά αγαπημένο αστέρι
Θα ‘σαι η ασπίδα, το σπαθί στα χέρια τα δικά μου
Τα βέλη που θα έρχονται, πίσω θ’ αντιγυρίζω
Κι ατσάλινο το θώρακα θα φτιάξω της καρδιάς μου.