ΟΡΑΜΑΤΑ!!!!

ΟΡΑΜΑΤΑ…..

Το είναι μου αφουγκράζεται
Αργόσυρτη η ανάσα μέσα στα λάγνα κύματα του ερωτισμού.
Πού είσαι;
Η αυλόπορτα κλειστή. Ο άνεμος τρίζει το σκαλοπάτημα
Ήρθες…….
Ωω….!!!! Όχι!
Η πεθυμιά φέρνει οράματα
Πυγολαμπίδες αντιφεγγίζουν στου μυαλού την στράτα
Ο κουρσεμένος λογισμός κροταλίζει σαν βαριά αλυσίδα
Θυμάμαι…. Στου φεγγαριού το αργοπερπάτημα μου είχες πει Σ’ ΑΓΑΠΩ
Σαν μελίσσι βουίζουν τ’ αγαπημένα λόγια
Τώρα χάνομαι σαν σύννεφο στην αντάρα
Σαν αφρισμένο κύμα στου πελάγου την τρικυμία
Το σώμα κουφάρι
Η τελευταία σταγόνα αίματος κατρακυλάει αργά
Βουτάω το δάχτυλο στην χαρακιά
Γράφω ….ΤΕΛΟΣ!!!