AΓΑΠΗ ΑΠΟ ΠΟΡΣΕΛΑΝΗ

Α

Το μυαλό ένα pazl ασυναρμολόγητο,
Οι φιγούρες διαλυμένες
Το πελώριο πλοκάμι της προδοσίας
Έχει αγκαλιάσει το λαιμό
Δεν μπορείς να πάρεις ανάσα
Χαμένα όνειρα, χαμένες προσδοκίες.


Μια αγάπη από πορσελάνη
Τίποτα δεν έμεινε
Ήταν τόσο εύθραυστη; Αναρωτιέσαι!!!


Τώρα σκυφτά στα γόνατα
Μαζεύεις θρύψαλα
Ναι!!! Μικρά κομμάτια σκόρπια
Κομμάτια αγάπης…
Κομμάτια από χαμένα όνειρα
Που δεν έγιναν ποτέ πραγματικότητα.
Kai ‘όμως, κάποτε….
Τα όνειρά σου είχαν χίλια χρώματα
Και της ψυχής το backround άσπρο
Κατάλευκο φόντο
Και συ πίστευες στη δύναμη
Και την μαγεία των χρωμάτων
Τώρα… ξεκαρφωμένα τελάρα τα όνειρα
Γκρίζο μουντό το χρώμα της ψυχής
Χάθηκε η μαγεία των χρωμάτων…
« Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον»