αγανάκτηση

Πικρός απολογισμός

Είμαι παιδί μας δεκαετίας οπου είδα

στην φτωχική μου κάμαρα

όλα μου τα όνειρα

να κρύβουνε ελπίδα....

Και προχώρησε η ζωή

πήγα παρα πέρα

κι έχτιζα τα όνειρα

μέρα με την μέρα

Σπούδασα, εργάστηκα,

κι έβλεπα το μέλλων,

φωτεινό ν, απλώνεται 

στον ορίζοντά μου...

πέραασε κι ο έρωτας

κι άφησ' ένα βέλος του

πάνω στην καρδιά μου...

έφτιαξα οικογένεια,

έγινα μανούλα

δυο βλαστ'αρια ανάθρεψα

-να χουν την υγειά τους-

κι έδωσα εφόδια

ικανά για να μπορούν

ν ανοίξουνε 

κι εκείνα τα φτερά τους

Πλούτη δεν εζήλεψα

μα ήθελα να έχω

την αξιοπρέπεια

στα γεράματά μου

κι αν μπορώ και στήριγμα

να μαι στα παιδιά μου

Κι όσο πέρναγε ο καιρός

κι έλεγα όλα "πρίμα"

ήρθαν "ΤΡΙΣΚΑΤΑΡΑΤΟΙ"

κι έκοψαν το νήμα.....