Προσπαθησα να δωσω μια εικόνα που όλοι θα έχετε δει λιγως πολύ με σατυρική διαθεση!!!
Ω! Τι τάκτ χαρακτηρίζει πάντα
εκείνες τις προσκλήσεις
Που μετά την ομιλία στον μπουφέ θα καταλήξεις
Μόλις θα δοθεί το σήμα « περάστε
για ένα ποτό»
εν ριπεί οφθαλμού θα γίνει πάτα με να σε πατώ.
Μπα πως βρέθηκα η δόλια στριμωγμένη μες το χώρο;
Και κρατώ στην αγκαλιά μου ένα νέο σερβιτόρο;
-Βρε παιδιά ένα πιρούνι, μα νομίζω πως το είδα
-Βρε παιδιά ένα πιρούνι, μα νομίζω πως το είδα
Δεν πειράζει αν θα πάρω της σαλάτας την λαβίδα;
-Άχ! κυρία μου τσιμπάτε το μικρό μου δαχτυλάκι
Λίγο πιο αριστερά σας είναι το λουκανικάκι.
Ω! μα αυτό δεν είναι πιάτο Είναι ένας αχταρμάς
Ω! μα αυτό δεν είναι πιάτο Είναι ένας αχταρμάς
Από κάτω είναι το ψάρι Κι από πάνω ο κιμάς
Έναν κύριο τον είδα κεφτεδάκια έχει στην τσέπη
Και στην τσάντα της κυρίας, το γλυκό είν’ ό,τι πρέπει
πρωινό με τον καφέ της, αύριο να τ’ απολάυσει
αφού σήμερα απ’ τη μάσα, πια κοντεύει να πλάντάξει
Ω! Ομιλητά μου, τέλος ίσως να σε συγχαρούν
και με την μπουκιά στο στόμα, ένα «μπράβο» να σου πουν...
Α΄βραβείο διαγωνισμού σατυρικής ποίησης
λογοτεχνικού περιοδικού ΞΑΣΤΕΡΟΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου