Αχ Ντόρα μου,τι αλήθειες κρύβει το ποίημα σου... Το ακούω ,το διαβάζω και το ξανακούω. Με συνεπαίρνει η απαγγελία σου και νοιώθω τα δάκρυα,να λούζουν το πρόσωπο μου.
Το μυαλό....πισωγυρίζει η ψυχή μου,Δες...δακρύζει στης ζωής το μονοπάτι... την φτώχεια έκανα παλάτι.
5 σχόλια:
Αχ...Ντορακιμου νιωθω παραξενα αυτο το βραδυ...και
...Ηφωνη, το ποίημά σου
στην ψυχή μου ενα χάδι.
Παρα πολύ ωραίο!!
Καληνύχτα.
Εξαιρετικό! Νοσταλγία κι αυτοκριτική δοσμένα με περισσή γλαφυρότητα! Μπράβο!
εξαιρετική η γραφή σου Ντορούλα μου όπως πάντα...εύγε!!
ντίνος καλούδης
μπραβο σου Ντορακι μου
χαιδευη την ψυχη μου
Λετα Μασαουτη
Αχ Ντόρα μου,τι αλήθειες κρύβει το
ποίημα σου...
Το ακούω ,το διαβάζω και το ξανακούω.
Με συνεπαίρνει η απαγγελία σου και
νοιώθω τα δάκρυα,να λούζουν το πρόσωπο μου.
Το μυαλό....πισωγυρίζει
η ψυχή μου,Δες...δακρύζει
στης ζωής το μονοπάτι...
την φτώχεια έκανα παλάτι.
Εύγε σου Ντόρα μου !!!!
Δημοσίευση σχολίου