Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

ΑΦΗΝΩ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ.....



Αφήνω τα όνειρα να κάνουνε φτερά
Να σκίσουν το κουκούλι τους
Να γίνουν χρυσαλίδες

Και να πετάξουνε ψηλά, πολύ ψηλά…
Να συναντήσουν τις χαμένες μου ελπίδες

Αυτές που μάζευα σαν ήμουνα παιδί
Και που τις είχα φυλαχτό στο μαξιλάρι

Σ αυτές που έβαζα τις νύχτες μου πανιά
Και πρόσταζα τον νου μου να σαλπάρει

Να ταξιδεύει σε πελάγη ονειρικά
Να συναντά τους Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες
Στις Κίρκης να αράζει το νησί
Να τραγουδούν σειρήνες, Και γοργόνες
ν’ ακολουθούν την ρότα!

Και η πλανεύτρα θάλασσα να λαμπιρίζει
Από του ήλιου τ’ άπλετο χρυσάφι
Κι αργά αργά  το σούρουπο να πέφτει,
να νυχτώνει,  και με Το αίμα
της καρδιάς  τον ουρανό να το βάφει!!!!

4 σχόλια:

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Καλη χρονια.....με τα ονειρα πάντα για οδηγο σου...

Ρένα είπε...

Ευχές και απ' εδώ. Τα όνειρα ανασταίνουν το παρελθόν μας. Φτάνει να είναι πάντα όμορφα.

lourdi lourdaki είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ!ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!ΚΑΙ ΧΑΡΑ!ΚΑΙ ΕΜΠΝΕΥΣΗ!ΧΡΟΝΙΑ!!
ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ!!

Χαρά Παναγοπούλου είπε...

Τα όνειρα, που κάνει κάθε παιδί, είναι το ίδιο το ταξίδι προς την Ιθάκη! Φευ, ο προορισμός είναι συχνά κατώτερος τών περιστάσεων.
Όμορφα, ποιητικά λόγια!