Γη της Απαγγελίας-Βραδυνό γλέντι 3γ

Γη της Απαγγελίας-Βραδυνό γλέντι 3β

ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ

Και λίγο χιουμοράκι στις μέρες μας ειναι απαραίτητο!!!
Προσπαθησα να δωσω μια εικόνα που όλοι θα έχετε δει λιγως πολύ με σατυρική διαθεση!!!

Ω! Τι τάκτ χαρακτηρίζει πάντα εκείνες τις προσκλήσεις

Που μετά την ομιλία στον μπουφέ θα καταλήξεις

Μόλις θα δοθεί το σήμα « περάστε για ένα ποτό»

εν ριπεί οφθαλμού θα γίνει πάτα με να σε πατώ.

 Μπα πως βρέθηκα η δόλια στριμωγμένη μες το χώρο;

Και κρατώ στην αγκαλιά μου ένα νέο σερβιτόρο;
 -Βρε παιδιά ένα πιρούνι, μα νομίζω πως το είδα

Δεν πειράζει αν θα πάρω της σαλάτας την λαβίδα;

 -Άχ! κυρία μου τσιμπάτε το μικρό μου δαχτυλάκι

Λίγο πιο αριστερά σας είναι το λουκανικάκι.
 Ω! μα αυτό δεν είναι πιάτο Είναι ένας αχταρμάς

Από κάτω είναι το ψάρι Κι από πάνω ο κιμάς

 Έναν κύριο τον είδα κεφτεδάκια έχει στην τσέπη

Και στην τσάντα της κυρίας, το γλυκό είν’ ό,τι πρέπει

πρωινό με τον καφέ της, αύριο να τ’ απολάυσει

αφού σήμερα απ’ τη μάσα, πια κοντεύει να πλάντάξει

Ω! Ομιλητά μου, τέλος ίσως να σε συγχαρούν

και με την μπουκιά στο στόμα, ένα «μπράβο» να σου πουν...

Α΄βραβείο διαγωνισμού σατυρικής ποίησης

λογοτεχνικού περιοδικού ΞΑΣΤΕΡΟΝ 

ΣΩΜΑ ΓΙΑΤΙ;;;

Όταν το μυαλό πολλές φορές επαναστατεί το σώμα αδυνατεί να το ακολουθήσει....

ΣΩΜΑ ΓΙΑΤΙ;;;

Επαναστάτης το μυαλό

Νιώθεις πως έχει γίνει

Και ήσυχα να κοιμηθείς

Τις νύχτες δεν σ αφήνει.

Έκανες  λέει, μια ζωή

Όπως την ‘θελαν οι άλλοι

Ήθελες να σαι δυνατό,

Όμως σκυμμένο κράταγες

Πάντοτε το κεφάλι

Μονάχα μες τη σκέψη σου

Δινότανε η μάχη

Κι όταν η ώρα έφτανε

Τα όπλα κάτω άφηνες

Και έφευγες εν  τάχει

Σώμα, για δεν ακολουθείς

Την επανάσταση του

Και μένεις αδρανές, νωθρό

Σε καθ’ εξέγερση του;

Σώμα , γιατί η άρνηση

Πάντα σε κυριεύει

Κι ενώ πετάει η ψυχή,

Διέξοδο γυρεύει….

Εσύ μένεις ακλόνητο

Στην ίδια πάντα θέση

Κι όσο κι αν κείνο προσπαθεί

Να σε κερδίσει,

Δύσκολα νομίζω θα μπορέσει.

Ελεύθερος μονάχα ο νους

Μπροστάρης θαν’ της μάχης

Ενώ εσύ σώμα δυστυχώς

Του σκλάβου τύχη θα ‘χεις.

Ντόρα Μανατάκη