Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

Δέκα συγγραφικοί κανόνες από τον Έτγκαρ Κέρετ

Δέκα συγγραφικοί κανόνες από τον Έτγκαρ Κέρετ

1. Να είσαι βέβαιος ότι αγαπάς το γράψιμο.

Οι συγγραφείς αρέσκονται στο να λένε πόσο δύσκολο είναι το να γράφεις και πόσο πολύ πόνο τους προκαλεί. Λένε ψέματα. Δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι ζούνε από κάτι που πραγματικά τους αρέσει.

Το γράψιμο είναι ένας τρόπος να ζήσεις μία άλλη ζωή, για την ακρίβεια πολλές άλλες ζωές. Μπορείς να βιώσεις αμέτρητες ζωές ανθρώπων που δεν είχαν ποτέ καμία σχέση με εσένα, αλλά που ολοκληρωτικά σου ανήκουν. Κάθε φορά που κάθεσαι και έρχεσαι αντιμέτωπος με μία σελίδα και προσπαθείς –ακόμα κι αν δεν τα καταφέρεις- να είσαι ευγνώμων για την ευκαιρία που σου δίνεται να επεκτείνεις τη ζωή σου. Είναι διασκεδαστικό, ευχάριστο, έξοχο και μην αφήσεις κανέναν να σου πει το αντίθετο.

2. Να αγαπάς τους χαρακτήρες σου.

Για να γίνει αληθινός ένας χαρακτήρας θα πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον ένας άνθρωπος στον κόσμο που να είναι ικανός να τον αγαπήσει και να τον καταλάβει, ακόμα και αν δεν του αρέσουν οι πράξεις του ή το αντίστροφο. Είσαι η μητέρα και ο πατέρας των χαρακτήρων που δημιουργείς. Αν δεν μπορείς εσύ ο ίδιος να τους αγαπήσει, τότε κανείς δεν μπορεί να το κάνει.

3. Όταν γράφεις να θυμάσαι ότι δεν χρωστάς τίποτα σε κανέναν.

Στην πραγματική ζωή αν δεν συμπεριφέρεσαι σωστά θα καταλήξεις στη φυλακή ή σε κάποιο ίδρυμα. Ωστόσο, στο γράψιμο μπορεί να συμβούν τα πάντα. Αν υπάρχει ένας χαρακτήρας στην ιστορία που σε συγκινεί, φίλα τον. Αν υπάρχει ένα χαλί στην ιστορία σου που μισείς, βάλτου φωτιά ακριβώς στο κέντρο του σαλονιού. Όταν γράφεις μπορείς να καταστρέψεις ολόκληρους πλανήτες και να εξαλείψεις ολόκληρους πολιτισμούς με το πάτημα ενός κουμπιού, και μία ώρα μετά, όταν συναντήσεις τη γιαγιά που μένει στον ίδιο όροφο μαζί σου, εκείνη θα εξακολουθεί να σε χαιρετάει.

4. Πάντα να ξεκινάς από τη μέση.

Η αρχή μοιάζει με την καμένη άκρη ενός κέικ που ακουμπά την άκρη της φόρμας του. Θέλεις να ξεμπερδέψεις μαζί της, αλλά δεν είναι στην πραγματικότητα φαγώσιμη.

5. Προσπάθησε να μην ξέρεις το τέλος.

Η περιέργεια είναι μια πανίσχυρη δύναμη. Μην αφήσεις να σου ξεφύγει αυτό το συναίσθημα. Όταν είσαι έτοιμος να γράψεις μία ιστορία ή ένα κεφάλαιο, να ελέγχεις την κατάσταση και τα κίνητρά τους, αλλά να αφήνεις πάντα τον εαυτό σου να εκπλήσσεται από τις εναλλαγές της πλοκής.

6. Μην χρησιμοποιείς ποτέ κάτι επειδή απλά «έτσι ήταν πάντα».

Η παραγραφοποίηση, η χρησιμοποίηση αποφθεγμάτων και οι χαρακτήρες με συνηθισμένα και πολλές φορές ίδια ονόματα, ακόμα και όταν έχεις γυρίσει τη σελίδα, είναι απλά συνήθειες που υπάρχουν για να σε εξυπηρετούν. Αν δεν δουλεύουν, ξέχασέ τις. Το γεγονός ότι ένας συγκεκριμένος κανόνας που έχεις διαβάσει εφαρμόζεται σε ένα βιβλίο δεν σημαίνει ότι πρέπει να εφαρμοστεί και στο δικό σου έργο.

7. Γράψε σαν να είσαι ο εαυτός σου.

Αν γράφεις σαν τον Ναμπόκοβ http://en.wikipedia.org/wiki/Vladimir_Nabokov(θα υπάρχει πάντα ένας τουλάχιστον άνθρωπος που θα ονομάζεται Ναμπόκοβ) εκείνος θα είναι σίγουρα καλύτερος από εσένα. Μολαταύτα όταν γράφεις με τον τρόπο σου, τότε θα είσαι πάντα ο πρωταθλητής του κόσμου στο να είσαι ο εαυτός σου.

8. Να είσαι ολομόναχος στο δωμάτιο που γράφεις.

Ακόμα κι αν το γράψιμο στις καφετέριες ακούγεται ρομαντικό, το να έχεις άλλους ανθρώπους γύρω σου δεν θα σε κάνει να αισθανθείς άνετα ακόμα κι αν το καταλαβαίνεις ή όχι. Όταν δεν υπάρχει κανείς τριγύρω σου μπορείς να μιλάς στον εαυτό σου ή να τσιμπάς τη μύτη σου χωρίς να το αντιλαμβάνεσαι. Το γράψιμο μπορεί να μοιάζει σαν αυτό το τσίμπημα της μύτης κι όταν είναι κι άλλοι γύρω σου ο άθλος του γραψίματος γίνεται λιγότερο φυσικός.

9. Άσε τους ανθρώπους που τους αρέσει ό,τι γράφεις να σε ενθαρρύνουν.

Και προσπάθησε να αγνοήσεις όλους τους υπόλοιπους. Ό,τι και να έχεις γράψει δεν είναι απλά γι’ αυτούς. Μην σε νοιάζει. Υπάρχουν πολλοί συγγραφείς στον κόσμο. Αν ψάξουν αρκετά θα βρουν αυτόν που θα ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους.

10. Άκουσε τι λένε όλοι, αλλά μην ακούς κανένα (εκτός από μένα).

Το γράψιμο είναι η πιο ιδιωτική περιοχή στον κόσμο. Όπως κανένας δεν μπορεί να σου μάθει ποιος καφές πρέπει να σου αρέσει, έτσι και κανένας δεν μπορεί πραγματικά να σε διδάξει πώς να γράφεις. Αν κάποιος σου δώσει μερικές συμβουλές και σου ακούγονται σωστές, τότε χρησιμοποίησέ τες. Αν γίνει ακριβώς το αντίθετο, τότε μην ξοδέψεις καθόλου χρόνο να τις σκεφτείς. Μπορεί να είναι καλές για κάποιον άλλον, όχι όμως για σένα.

1 σχόλιο:

Ντίνος είπε...

Ωραίο άρθρο γεμάτο αλήθειες!
Σε ευχαριστούμε Ντορούλα!!